Nowa, cykliczna forma poszerzania naszych horyzontów, zyskiwania nowych perspektyw i inspirowania. Ciekawe artykuły, pogłębiające wrażliwość wiadomości, wydarzenia kulturalne, których absolutnie nie możecie przegapić. Jednym zdaniem – kreatywny przegląd świata w pigułce.
Pierwszym włoskim filmem, który totalnie zawładnął moim umysłem był „Cinema Pradiso” w reżyserii Giuseppe Tornatore. Wiem, nie jestem jedyna. Przypuszczam, że większość z Was wzdycha w tej chwili z rozmarzeniem. Nie będę też oryginalna, jeśli napiszę, że najwybitniejszym dziełem, jakie moje czy do tej pory widziały jest film „La grande bellezza”. Dla mnie to obraz bez skazy. Film idealny. Absolut. Widziałam go tylko raz i boję się to zrobić po raz kolejny, aby nie utracić wzorca doskonałości. Są natomiast cztery inne filmy z Włochami w tle, które przemknęły przez polskie kina niemal niezauważone. A to wielka strata!
Czy pamiętacie kalendarze, w których na ostatniej stronie pojawiała się geograficzna mapa świata, a dodatkowo, najczęściej na samym początku mapa Polski (także ta z 49 województwami)? Od tych właśnie map zaczęła się moja pasja do kartografii, która ewoluowała w miłość do podróży. Obecnie na rynku możemy znaleźć tysiące atlasów, map, planów, w najprzeróżniejszych formach. W tym wpisie chciałam Was zainteresować 5 pozycjami, które mogą rozpocząć piękną przygodę ze światem, a tych opornych na geograficzną wiedzę, podniosą na duchu. Wszak czytanie mapy może być wciągające, nawet jeśli nie cierpimy przeliczania skali, a podawanie współrzędnych geograficznych znamy tylko z internetowych wyszukiwarek.
Nowy Rok to same dobre wiadomości. Pojawiają się nowe pomysły, nowe wyzwania, postanowienia… i nowy budżet. Czy zaplanowaliście już pierwszą podróż w 2017 roku? Jeśli szukacie ciekawych miejsc w Europie, w których nie zbankrutujecie, złapiecie dużo słońca, nie zmęczycie się podróżą i zapragniecie zobaczyć jeszcze więcej, zapraszam do lektury.
16 grudnia 1986 roku, w mroźne, miejscami śnieżne popołudnie, na świat przychodzą dwa wspaniałe dzieła. Pierwszym, jestem ja! Drugim, najważniejsza organizacja – wyrocznia w kwestii włoskich smaków i trendów, Gambero Rosso (Czerwona Krewetka). Przypadek? Nie sądzę! Poznajcie historię przewodnika po włoskich winach i restauracjach, który do dziś pozostaje najbardziej prestiżowym wydawnictwem, a podczas podroży do Włoch samoistnie wyznacza najważniejsze szlaki fanatyków włoskiej kuchni.
Czy znacie swoje najmocniejsze doznanie smaku? Czy niczym Proust, ukryliście pamięć w swojej własnej „magdalence”? Anthony Bourdain w swoich książkach wspomina o świeżo wyłowionych ostrygach, posądzając ich niesamowity smak, o wytyczenie drogi życiowej. Andrzej Stasiuk przywołuje zapach wiejskiego chleba i smak ciepłego jeszcze, krowiego mleka. Moim najmocniejszym wspomnieniem jest kwaśność zielonych i żółtych papierówek, z których, w każde wakacje powstawał kompot idealny.